Sportowcy kontra sól 

Sól składa się z około 40% sodu i 60% chlorku. Jest to produkt dostępny w każdym domu, lecz ma ostatnio bardzo słaby PR. Biała śmierć i cichy zabójca to jedynie dwa z licznych negatywnych określeń pod jakim znamy te pozornie niewinne kryształki. Czy sól jest aż tak niebezpieczna? Czy spożywanie jej jest formą odłożonego w czasie samobójstwa?

Nie jest to takie proste (a co w tym życiu jest?). Wszystko zależy od ilości spożytej soli i od trybu życia jaki prowadzimy. Faktem jest, że przeciętny konsument soli spożywa jej za dużo i prowadzi zbyt siedzący tryb życia. Może to zwiększyć ryzyko wystąpienia nadciśnienia i chorób serca.

• LABS212 Magnesium Citrate 63 g
  
  Dodaj do koszyka
  Tania wysyłka od 9,99 PLN!
• MZ-STORE ZMB6 120 kaps.
  
  Dodaj do koszyka
  Tania wysyłka od 9,99 PLN!
• ALINESS Miedź Chelatowana 2,5mg 100 tab.
  
  Dodaj do koszyka
  Tania wysyłka od 9,99 PLN!

Nie można jednak całkowicie z soli zrezygnować. Może to doprowadzić do poważnych problemów związanych z niedoborem sodu (a jest on niezbędny do utrzymania równowagi płynów w organizmie i zapewnienia transportu dla wielu istotnych substancji). Aktualnie przyjęte zapotrzebowanie na sód, dla typowego obywatela o którym była mowa, to 1500-2300 mg na dobę (1 mg sodu to około 2,5 mg soli, co oznacza, że powinniśmy spożywać od 3750 do 5750 mg soli na dobę). Panuje popularny mit, że sól zatrzymuje wodę w organizmie, co na dłuższą metę jest szkodliwe. Zabawne w tym jest to, że właściwa ilość spożywanej soli pomaga wyrównać nawodnienie ciała. Dlatego nie rezygnujmy z soli! Choć na pewno nie zaszkodzi ograniczenie jej dziennego spożycia.

Sól dla sportowców:

Intensywny wysiłek fizyczny, wysoka temperatura otoczenia i stosowanie wody nisko zmineralizowanej wywołują pocenie się. Zaś pot „zabiera” ze sobą składniki mineralne, takie jak sód. Mówimy tutaj o imponującej utracie 1500 mg sodu na litr potu! Duża utrata sodu może zaburzyć pracę pompy sodowo-potasowej, co z kolei wpłynie negatywnie na przenoszenie impulsów nerwowych oraz skurcze i rozkurcze komórek mięśniowych. Innymi słowy niedobory sodu mogą doprowadzić do niekontrolowanych skurczy mięśni. Ale nie tylko! Długotrwałe braki sodu w organizmie (lub przyjmowanie jego niewystarczających ilości) aktywuje układ renina-angiotensyna-aldosteron (jest to układ hormonalno-enzymatyczny kontrolujący objętość krążącej w układzie krwi). To zaś ostatecznie wywoła znaczne zwiększenie ciśnienia krwi w naszym ciele i utrudni organizmowi wydalanie wody. Jakby tego było mało silna aktywacja układu renina-angiotensyna-aldosteron negatywnie działa na wrażliwość insulinową, a więc utrudnia prawidłowy metabolizm glukozy. Żołądek odwodnionego sportowca nie wydziela prawidłowo enzymów trawiennych, co należy zniwelować starannie dobranymi produktami o właściwej ilości składników mineralnych. W skrajnych wypadkach może się skończyć na rehydracji organizmu za pomocą kroplówki!

Sportowcom nie wolno jest rezygnować z soli! Duża utrata sodu w czasie wysiłku doprowadzi do poważnych problemów. Ale w takim razie ile powinno być soli w diecie osoby aktywnej fizycznie? To nie jest niestety łatwe pytanie, ponieważ występują duże rozbieżności w utracie sodu pomiędzy sportowcami. Najlepiej obserwować swój stan i ustalić utratę sodu na własną rękę. To dość proste. Jeżeli wiemy, że w czasie wysiłku tracimy około 1500 mg sodu na litr potu pozostaje jedynie wyliczyć ile potu wydzieliliśmy. Można to zrobić za pomocą wzoru: utrata potu (ml) = spadek masy ciała podczas wysiłku (g) + ilość wypitej wody (ml) – ilość wydalonego moczu (g). Wymaga to wprawdzie ważenia się w zasadzie co chwilę, ale za to pozwoli nam dość precyzyjnie ustalić utratę cennych minerałów.